Mądrość run

Tłumaczenie z jęz. rosyjskiego: Alla Alicja Chrzanowska

Już Wikingowie korzystali z pomocy run do ochrony przed wszelkim złem. Prosili je o pomoc w pokonaniu choroby i wrogów, o zapewnienie sobie dostatku i szczęścia w miłości, o siły potrzebne do przeżycia w trudnych warunkach. Runy są znakami, w które wcielił się Najwyższy energetyczno-intelektualny potencjał, dlatego każda odzwierciedla w symbolicznej formie nie tylko literę alfabetu, ale także głębokie magiczne, mistyczne i wróżebne znacznie. Książka ujawnia owe znaczenia i drogę do mądrości run.

Spis treści:

Część 1. Wprowadzenie
1.1. Czym jest Futhark?
1.2. Czym są runy?
1.3. Mądrość symboli runicznych.
1.4. W jaki sposób zadawać runom pytanie?
1.5. Czy chcesz zostać wielkim runologiem?
Część 2. Historia run i ich zastosowania
2.1. Co mogą runy i do czego są zdolne?
2.2. Wykorzystanie run
2.3. Ogniwo łączące runy
2.4. Alfabet runiczny – legendy a fakty
2.5. Powiązania z alfabetem ogamicznym
2.6. Praktyczne wykorzystanie run
2.7. Runy i medytacja
2.8. Odmiany run
2.9. Rozkładanie run
Część 3. Trzy rodziny pod jednym dachem
3.1. Jakie runy kupić?
3.2. Jak samodzielnie przygotować runy?
3.3 Oczyszczenie i przechowywanie run
3.4. Atty (Aettir)
3.5. Powiązania alfabetyczno-lingwistyczne
3.6. Symbolizm run
3.7. Nazwy run
3.8. Powiązania z żywiołami
3.9. Powiązania z bogami
Część 4. Bogowie i poezja
4.1. Bogowie Wikingów
4.2. Sens i przeznaczenie run
4.3. Kulturowo-historyczne znaczenie pisma runicznego
Część 5. Pierwsza Atta. Ósemka Freya
5.1. Fehu
5.2. Uruz
5.3. Thurisaz
5.4. Ansuz
5.5. Raido
5.6. Kaunan
5.7.Gebo
5.8.Wunjo
Część 6.Druga Atta. Ósemka Hagal
6.1. Hagal
6.2. Naudiz
6.3. Eisaz (Isa)
6.4. Jeran
6.5. Iwaz
6.6. Perdo
6.7. Algiz
6.8. Sowelo
Część 7. Trzecia Atta. Ósemka Tyra
7.1. Teiwaz
7.2. Berkanan
7.3. Ehwaz
7.4. Mannaz
7.5. Laukaz
7.6. Ingwaz
7.7. Odala
7.8. Dagaz
7.9. Podstawowe skrypty
Cześć 8. Praktyczna praca z runami
8.1. Pusta runa wyrd – runa karmy
8.2. Czy chcesz zmienić imię lub nazwę?
8.3. Kabalistyczne Drzewo Życia i runy
8.4. Bindruny, czyli runy połączone
8.5. Rozkłady runiczne
Część 9. Praktyka
9.1. Początek treningu
9.2. Wykorzystanie symboli w praktyce
9.3. Poszukiwanie pomocy w chorobie
9.4. Trochę ostrzeżeń.

Wprowadzenie:

Runy pojawiły się w czasach Wikingów, w czasach Odyna, boga-władcy w mitologii skandynawskiej, w czasach, kiedy barkasy przypłynęły do fiordów z misją wojenną. U Wikingów rozprzestrzeniona była legenda, że koń Odyna – Sleipnira – miał na zębach wygrawerowane symbole run. Możliwe, że to z tego powodu dziewiętnastą runę nazwano Ehwaz, czyli koń.
Na szczęście runy i runiczne symbole nie znikły razem z Wikingami. Dzięki współczesnym środkom przekazu cała masa ludzi, którzy inaczej nie wiedzieliby niczego o nich, dobrze zna ich styl życia, ich bogów, ale jednak nadal niewielu wie, że mądrość i wiedza tego starożytnego narodu zachowała się do naszych czasów w następstwie wykorzystywania run.
Każda runa odzwierciedla w symbolicznej formie nie tylko literę alfabetu, ale i głęboko mistyczne i wróżebne znaczenie oraz energię kosmiczną.
Runologia to całkiem konkretna nauka. Wiele prawd nie straciło swego znaczenia do dziś, a wiele badań w tej dziedzinie ma ogromnie ważne znaczenie. W niniejszej książce odkrywam tylko niewielką część mądrości run, niezbędną nam na co dzień. Mądrość ta nie starzeje się, a jej źródło jest niewyczerpane.