Misa Tybetańska Księżycowa (terapeutyczna, kuta podczas pełni) - ton F4 / B(H)5, czakra serca / korony

Specyfikacja
Waga - 650 g.
Ton podstawowy: F4 ~ 342 Hz.
Ton dodatkowy: B(H)5 ~ 970 Hz.
Średnica ~ 15 cm
Czakra przypisana do danego tonu: IV (serce) / I (korona).


Skład stopu:
- 72 % miedzi
- 26 % cyny
- 2 % innych metali

Pochodzenie: Nepal

Opis
Misa księżycowa jest instrumentem wyjątkowym, zarówno pod kątem jej powstania jak i materiałów, z których jest wykonana.
Proces jej powstania nie polegał na zwykłym wykuciu, lecz na skomplikowanym rytuale, podczas którego następuje mistyczna więź między księżycem, wykuwającym i misą.
Natomiast materiały jakich użyto do produkcji pochodzą wprost z rafinerii, co powoduje, że czystość stopu jest niespotykana wśród innych mis himalajskich. Skład stopu wynosi:
- 72 % miedzi
- 26 % cyny
- 2 % innych metali .

Dla porównania misy himalajskie w większości składają się ze stopu o składzie:
- 68% miedzi
- 22 % cyny
- 10% innych metali

Przygotowanie się mistrzów rzemiosła do wykuwania mis księżycowych wymaga specjalnego rytuału, który polega na oczyszczaniu ciała i umysłu oraz bardzo skrupulatnego przygotowania zarówno swojego wyglądu (odpowiednia długość paznokci i włosów oraz odpowiedni ubiór) jak i oczywiście narzędzi (są nasłoneczniane przez cały dzień poprzedzający noc kucia).
Wykuwanie odbywa się w plenerze, podczas pełni, kiedy nocne niebo jest wolne od chmur, a blask i moc Księżyca są najsilniejsze.
Mistrzowie rozpoczynają wykuwanie między godziną 21-23, a kończą wraz z pierwszym podmuchem wiatru, który następuje między godziną 2-3 w nocy.
Rytuał powoduje powstanie mistycznej więzi, która pozwala mistrzom rzemiosła zawrzeć w wykuwanych misach czystą energię Księżyca.
Między innymi dzięki temu dźwięk mis księżycowych jest uznawany za jeden z najczystszych i najbardziej harmonijnych wśród mis himalajskich, może ustępować on jedynie brzmieniu najlepszych mis antycznych, które są niezwykle trudne do zdobycia.

Dodatkowo misa posiada na swojej powierzchni wygrawerowane:
- tradycyjny znak długowieczności
- mantrę Om Mani Padme Hum (zapisaną w języku tybetańskim)

Mantra tybetańska, której przepisuje się wiele różnych znaczeń, m.in. inwokację „W lotosie tkwi cenny klejnot Buddy". Poszczególnym sylabom odpowiadają kolory, ukryte stany ludzkiej podświadomości, siły nadnaturalne i inne wartości.

Mantrę tę można recytować bez uświadomienia sobie sensu poszczególnych słów.
W Tybecie i w Indiach opracowano wiele technik medytacyjnych, w których adept „pracuje wyłącznie z sylabą OM.