Zdejmowanie klątw i uroków

Najbardziej znanym zaklęciem, znanym już w starożytnym Egipcie, jako tajemna formuła, jest Abrakadabra - słowo używane dzisiaj przez kuglarzy i magików na arenach cyrkowych i jarmarkach. Dawniej natomiast słowo to uchodziło za środek na wszelkie choroby. Zapisywano je w formie magicznego trójkąta i wypędzano chorobę z zadziwiającym skutkiem.
Zaklęcia i uroki, zawarte w niniejszej pozycji, pomogą Ci osiagnąć pożądany cel, rozbudzić w sobie nowe możliwości lub uchronić się od negatywnych wpływów ludzi i otoczenia. Wykorzystaj zawartą w nich moc mądrze i skutecznie.

Spis treści:

Wprowadzenie 9
1. Klątwy i uroki 13
Świat astralny 18
Wampiryzm 25
Fałszywi mistrzowie 33
2. Rola Księżyca 37
Kwadry Księżyca 37
Księżyc w znakach Zodiaku 40
Planety i dni tygodnia 42
3. Zdejmowanie klątw i uroków 45
Płomienie świecy 45
Zapora ochronna 48
Jak medytować? 54
Przedmioty rytualne 64
Sanktuaria 73
Wyzbywanie się wewnętrznych, negatywnych wibracji 76
Błogosławieństwo nas samych 77
Rytuał samorozbudzania 79
Pozbycie się niepożądanej osoby 82
Tworzenie mentalnej tarczy ochronnej 84
Egzorcyzm ochronny 85
Oczyszczenie nowego domu 88
Ochrona domu lub mieszkania 92
Lustrzana tarcza 94
Zdejmowanie zaklęć lub uroków za pomocą amuletów 97
Zdejmowanie zaklęć i czarów za pomocą talizmanów 117
Neutralizator 140
Zdejmowanie zaklęć i uroków przy pomocy świec 144
Pętanie, wiązanie 152
Przeciwczar 154
4. Opiekuńcze duchy 157
O przewodnikach ciąg dalszy... 161
Zdejmowanie zaklęcia przez archanioła 163
Egzorcyzmy 165
Jak zostać szczęśliwym magiem? 181
Voodoo 188
Prawa i kanony 192
Ciekawostki... 194
5. Zakończenie 201
Słowniczek 205
Dodatek 231

Fragment:

Jak wiemy, klątwa polega na życzeniu zła lub niszczeniu wroga. Jest to rytuał wybitnie parapsychiczny, który używany jest nie tylko przez szamanów czy czarowników, ale również przez tych wszystkich, którzy komuś źle życzą świadomie, bądź nieświadomie. Niektórzy twierdzą, że klątwa działa tylko wtedy, kiedy ofiara w nią wierzy. Myślę, że tak do końca nie mają racji. Mam wiele dowodów na to, że klątwa działa również bez względu na to, czy ofiara o niej wie lub czy w nią wierzy. Człowiek chory na raka, który wierzy, że jest to choroba nieuleczalna będzie miał o wiele mniejsze szanse od tego, który z tą chorobą walczy. Znane są również przypadki, że klątwa nie zostaje rzucona przez konkretnego człowieka ani nie została wymierzona w konkretną osobę, ale w każdego, kto odziedziczy jakiś przeklęty przedmiot lub urodzi się w przeklętej rodzinie. Bardzo znana jest dziwna klątwa, która prześladuje ludzi, którzy zbierają kamienie z hawajskiego wulkanu Manua Loa, pomimo ostrzeżeń miejscowej ludności, że gniewa to Pele, boginię wulkanu. Ludzi posiadających te kamienie nachodzą same nieszczęścia, które dopiero wtedy się kończą, kiedy kamienie zostaną odesłane. Nie są to jedyne i odosobnione przypadki. Istnieje wiele przedmiotów, a w dzisiejszych czasach także samochodów, okrętów i samolotów, które wydają się być przeklęte. Przechodząc od jednego właściciela do drugiego wciąż przynoszą nieszczęścia. Możliwe, że klątwa nie została rzucona rozmyślnie, ale mogła przylgnąć w wyniku gwałtownego wypadku czy śmierci. Niektóre z przedmiotów można określić jako feralne. Sama feralność tym różni się od klątwy, że pech jest rzadko spowodowany celową, złą intencją - rzeczywistą lub zmyśloną, a raczej jest losowym nieszczęściem dotykającym daną osobę. Nieszczęście może być związane z pierwotną katastrofą, po czym, jak nagranie magnetofonowe, powtarza się w formie serii nieszczęść.
Feralność tym także różni się od klątwy, że zazwyczaj przylega do konkretnego przedmiotu lub osoby. Klątwa ma bardziej ogólne działanie; wpływać może na rodziny, a nawet na całe rody i to przez stulecia. Jednak zarówno feralność, jak i klątwa pochodzą z tego samego źródła. Przytoczę tylko jeden taki przypadek, a mianowicie historię czerwonego, odkrytego samochodu, w którym zastrzelono w Sarajewie arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Późniejsze losy kolejnych właścicieli obfitują w przypadki śmiertelne, zranienia czy obłędy. Po zabójstwie Franciszka Ferdynanda samochód przeszedł w ręce austriackiego generała Potioreka, który zmarł w obłędzie po przegranej bitwie; kolejny właściciel zginął w wypadku w dziewięć dni po nabyciu samochodu; gubernator Jugosławii stracił w nim rękę, a następny właściciel zginął w wypadku; szwajcarski kierowca rajdowy został z niego wyrzucony i zginął. W końcu samochód wylądował w wiedeńskim muzeum. Trzeba zaznaczyć, że wszystkie tego rodzaju wypadki pozostają niewytłumaczone, ale się zdarzają.
Jeśli chodzi o zaklęcie, to może mieć ono postać dowolnego słowa, zdania, czynności czy przedmiotu, o którym się mówi lub wierzy, że posiada okultystyczną moc, która pozwala na osiągnięcie pożądanego celu lub uchronienie od zła. Według ogólnie przyjętych poglądów, jest to proceder podejrzany i często kojarzony z niespełnionymi obietnicami. Ludzie, którzy dążą do osiągnięcia dominacji nad innymi, mogą się odwoływać do zaklęć, kiedy ich normalna siła nie przyniesie rezultatu. Sama wiara w zaklęcia przynależy do magicznego systemu myślenia. Jak już wspominałem, gdy ktoś naprawdę wierzy, to zaklęcia mogą okazać się bardzo skuteczne. "Rzucać zaklęcie" oznacza dążyć do osiągnięcia kontroli nad osobą lub sytuacją za pomocą samej tylko mocy umysłu tak, aby osoba lub obiekt został "zaklęty", czyli wprawiony w trans, zahipnotyzowany i zmuszony do działania wbrew własnej woli. We wszystkich napotkanych kulturach zaklęcie powstaje dzięki koncentracji siły woli. Potężne zaklęcia takie jak fithfath były używane już przez Celtów w celu osiągnięcia niewidzialności lub przemiany w zwierzę. "Fath" oznaczało "sztukę poetycką", czyli "Na początku było słowo", jako pierwotne zaklęcie.
Zdolność rzucania zaklęć nie zaginęła. Nie zaginęła też zdolność człowieka do zdejmowania wszelkiego rodzaju klątw, zaklęć i uroków w celu samoobrony i obrony. I właśnie to zagadnienie będzie tematem niniejszej książki.
Ponadto trzeba sobie wziąć gorąco do serca następujące ostrzeżenie i bezwzględnie je przestrzegać: Każda forma magii rytualnej, obrzędowej czy jakiejkolwiek innej, która posłuży manipulowaniu inną istotą (nawet w dobrej intencji), włączając w to istoty niewidzialne - wyrządza im krzywdę i jest działaniem destruktywnym. Wyrządzając komuś krzywdę zawsze pamiętać należy, że wcześniej czy później zła energia do nas powróci i poniesie się za to karę odpowiednią do wyrządzonej przez nas krzywdy. Tak samo niedozwolone jest przymuszanie za pomocą czarów, aby powróciła do nas dawna miłość, ponieważ jest to łamanie czyjejś wolnej woli. Nawet jeżeli chciałbyś ukarać za pomocą czarów kogoś, kto cię skrzywdził, nie czyń tego. Lepiej, zamiast tego, posłuż się magią do naprawiania szkód lub ochrony przed ewentualnymi przyszłymi stratami. Pamiętaj też, że nawet najlepsze intencje mogą okazać się chybione. Pomaganie drugiej osobie bez jej wyraźnej zgody lub prośby nie jest zgodne z etyką magii. Nawet jeżeli jesteś przekonany, że mógłbyś pomóc, nie narzucaj się. Tak samo nie możesz ślepo spełniać próśb innych. Zawsze rozważ, czy życzenie tej osoby jest słuszne i wykonalne. I ostatnia bardzo ważna zasada: Nigdy nie bierz pieniędzy ani żadnego innego ekwiwalentu za czary. Magia za pieniądze nigdy nie przynosi dobrych efektów i wpływa ujemnie na samą sztukę magiczną i na jej chciwego bądź nieuczciwego adepta. Bez względu na to, z jakimi teoriami, autorytetami i książkami się w życiu zetkniesz, zawsze pamiętaj o powyższym ostrzeżeniu.

(...)

Tworzenie mentalnej
tarczy ochronnej

Podstawowa tarcza mentalna jest szczególnie przydatna w naszym codziennym życiu. Większość z nas żyje w niezbyt przyjaznym otoczeniu i to zarówno mieszkaniowym, jak i ludzkim. W niektórych przypadkach może ono nawet zagrażać nam fizycznie, jak i psychicznie. Myślę, że umiejętność odgrodzenia się od tych niebezpieczeństw jest nakazem chwili. Warto więc nauczyć się i wyćwiczyć takie tworzenie skutecznej mentalnej tarczy, aby nam to przychodziło z łatwością, zwłaszcza że niepotrzebne są do tego jakieś specjalne zdolności psychiczne.
Na początku zacznij od całkowitego rozluźnienia, a następnie wycisz się i przeprowadź krótką medytację. Po niej wyobraź sobie i to bardzo szczegółowo twardą "skorupę", która przypominałaby ci pancerz żółwia otaczającego całe twoje ciało, zbudowane z pola energetycznego aury. Tak mentalnie zbuduj swój pancerz, aby cię szczelnie "otulał" na około 5 do 10 centymetrów. Bardzo ważny jest kolor tego pancerza. Najlepiej stwórz go w kolorze białym, niebieskim lub zielonym. Teraz zacznij wizualizować całą okrywającą cię zbroję z bliska i z daleka. Sprawdź, czy jest szczelna, wygodna i czy dobrze się w niej czujesz. Możesz oczywiście przeprowadzić odpowiednie korekty i gdy wszystko jest tak jak sobie życzysz, poprzez koncentrację przyzwyczajaj się do swojej tarczy. Zauważ, że w miarę upływu czasu twoja koncentracja mentalna cały czas wzrasta. Jeżeli dobrze założysz sobie mentalną tarczę ochronną niewykluczone jest, że będziesz ją czuł fizycznie, wszystko jednak zależy od twojej projekcji siły autosugestii. I jeszcze jedna bardzo ważna sprawa. Tarcza może wchłaniać lub odbijać negatywne energie kierowane na ciebie, a to, czy będzie odbijać, czy pochłaniać, zależy tylko od twojej intencji. Tutaj w grę wchodzi aspekt etyczny posiadacza. Swoją tarczę możesz dowolnie modyfikować, na przykład zmieniać jej kolor, wypełniać przestrzeń między ciałem a tarczą lub dodawać dodatkowe wzmocnienie. Tak uformowana mentalna tarcza będzie ci służyć przed wszystkimi atakami psychicznymi, magicznymi, a nawet astralnymi. Im tarcza będzie silniejsza, tym większe zagrożenie odeprze. Dodatkowo, sama twoja świadomość, że jesteś chronionym przez taką tarczę, wzmacnia nie tylko twoje siły, odporność psychiczną, ale również chroni przed strachem.